Ancak tablo yine değişmedi. Çocuk sağlığı, genel cerrahi, aile hekimliği ve kadın doğum gibi branşlarda kontenjanlar dolmadı. Hekimler, bu durumu çalışma koşullarına, şiddet olaylarına ve düşük özlük haklarına bağlıyor.
Eğitim ve Araştırma Hastanelerinde Ciddi Boşluklar
ÖSYM’nin yayımladığı verilere göre; eğitim ve araştırma hastaneleri ile şehir hastanelerinde çocuk sağlığı ve hastalıkları, kadın hastalıkları ve doğum, acil tıp, cerrahi gibi alanlarda kontenjanların çoğu boş kaldı. Üstelik bu bölümler için düşük puanlara rağmen tercih yapılmadı.
Hekimler: “Bu Tablo Kamu Sağlığını Tehdit Eder”
Hekimler, tercihlerin bu şekilde devam etmesinin önümüzdeki yıllarda kamu hastanelerinde büyük bir sağlık krizine yol açabileceğini söylüyor. Gerekçe ise net:
-
Ağır iş yükü
-
Nöbet sayısının fazlalığı
-
Malpraktis davaları riski
-
Sağlıkta şiddet
-
Yetersiz ücret ve özlük hakları
Bu faktörler, özellikle yeni mezun doktorları bazı branşlardan uzaklaştırıyor.
Doğu ve Anadolu’da Sağlık Personeli Krizi Derinleşiyor
Bölgesel olarak da ciddi bir tercih boşluğu yaşandı. Doğu ve Anadolu’daki hastanelerde kontenjanların çoğu boş kaldı:
-
Adıyaman: 25 kontenjanın sadece 5’i doldu.
-
Çorum: 33 kontenjanın sadece 6’sı tercih edildi.
-
Rize: 31 kontenjanın sadece 2’si doldu.
Türk Cerrahi Derneği Genel Sekreteri Dr. Murat Akın, bu durumun ciddi bir eşitsizlik yarattığını belirterek şunları söyledi:
“Bu sistem devam ederse büyük şehirlerde doktor fazlalığı olacak, ancak Anadolu’da hekim bulmak imkânsız hale gelecek. Cerrahi gibi alanlarda taşrada uzman doktor kalmayacak.”
Pediatri Alarm Veriyor: Çocuklara Bakacak Hekim Kalmayabilir
Türk Pediatri Kurumu Başkanı Prof. Dr. Özgür Kasapçopur da çocuk sağlığı alanındaki durumun daha da vahim olduğunu belirtti:
“Genç hekimler pediatriyi artık tercih etmiyor. Aşırı iş yükü, hukuki koruma eksikliği, sağlıkta şiddet, düşük maaşlar nedeniyle çocuklarımızın sağlığı tehlikeye giriyor. Bu tablo değişmezse, çocuklara bakacak hekim bulmakta zorlanacağız.”
Çözüm İçin Acil Önlem Çağrısı
Uzmanlar, sağlık sisteminde adil bir gelir dağılımı, şiddetin önlenmesi, malpraktis yasalarının düzenlenmesi ve çalışma koşullarının iyileştirilmesi gerektiğini söylüyor. Aksi halde, özellikle cerrahi branşlar ve çocuk sağlığı gibi hayati alanlarda ciddi bir insan kaynağı sorunu yaşanacak.
