Hemşire ve ebelerin işyerinde yaşadığı kazaların nedenlerini ortaya koymayı amaçlayan Sağlık-Sen, sağlık tesislerinde yürüttüğü “İşyeri Kazaları” araştırmasının sonuçlarını kamuoyuyla paylaştı. Anket bulgularında, iş yerlerindeki sosyal olanaklar ve dinlenme alanlarının sadece çalışan memnuniyetini değil, aynı zamanda iş kazalarını önleme açısından da kritik önem taşıdığı vurgulandı.

En Sık Görülen Kaza: Kas-İskelet Sistemi Yaralanmaları

Araştırmada “Son bir yıl içinde herhangi bir iş kazası yaşadınız mı?” sorusuna “evet” yanıtı veren hemşire ve ebelerin:

  • %63,5’i ağır kaldırma, düşme, çarpma, takılma, kayma gibi nedenlerle kas-iskelet sistemi yaralanması yaşadığını,

  • %51,2’si iğne batması kazası geçirdiğini,

  • %42,6’sı kan/vücut sıvıları bulaşına maruz kaldığını,

  • %38’i ise kesici-delici alet yaralanması yaşadığını bildirdi.

İş Kazalarının Temel Sebebi: Aşırı Nöbet Ve Uzayan Mesailer

Araştırma sonuçlarına göre, iş kazalarını tetikleyen ana faktörler şöyle sıralandı:

Haftalık 60 Saat Üzeri Çalışanlarda Risk 3 Kat Artıyor

Araştırmada, iş yükü arttıkça iş kazası oranının da yükseldiği tespit edildi. Özellikle hemşire ve ebelerde nöbet sıklığı arttıkça iş kazalarının “katlanarak” arttığı belirtildi. Buna göre:

  • Haftalık 60 saat ve üzerinde çalışanların iş kazası riski,

  • Haftalık 40 saat çalışanlara göre 3 kat daha fazla.

Ayrıca görev tanımı dışında çalışanlarda iş kazası yaşama oranının daha yüksek olduğuna işaret edilirken; dengelenmiş iş-aile uyumunun iş kazalarını düşürdüğü kaydedildi.

Mahmut Faruk Doğan: “İstihdam Artışıyla İş Yükünü Azaltabiliriz”

Sağlık-Sen Genel Başkanı Mahmut Faruk Doğan, sonuçları değerlendirerek sağlıkta yetersiz istihdamın hemşire ve ebelerde nöbet sıklığını artırdığını, bunun da uykusuzluk ve yorgunluğa bağlı dikkat dağınıklığı ile iş kazası riskini büyüttüğünü söyledi.

Doğan’ın çözüm önerileri ise özetle şöyle:

  • Hemşire ve ebelerin görev tanımları netleştirilmeli, görevlendirmeler bu tanımlara göre yapılmalı,

  • İstihdam artırılmalı ve böylece iş yükü azaltılmalı,

  • Çalışma süreleri ve nöbet sıklığı düşürülmeli,

  • İş-aile yaşamı uyumunu destekleyici uygulamalar hayata geçirilmeli.